Monday, August 11, 2008

Сургамжит өгүүллэг

Эрт ч юм уу бүү мэд нэг цагт ус, цэцэг хоёр бие биедээ ухаангүй дурлалцаад бөөн юм болж. Мэдээж их сайхан л байж, инээгээл гоё зүйлс яриал, цагыг хөгжилтэй өнгөрөөдөг байж л дээ. Тэгээд тэр хоёр өдөр бүр - Усаа би чамд хайртай гэхэд, ус: - Цэцэг минь, би ч бас чамд хайртай гэдэг байв. Өдөр хоног өнгөрч цэцэг: - Усаа би чамдаа хайртай шүү..., ус: - би ч мөн чамдаа дэндүү их хайртай..., Цэцэг өдөр ирэх тусам царай алдсаар, нөгөө л үгээ хэлсээр нэг л өдөр үхжээ. Харамсалтай нь цэцэг усгүйдсэнээс болж үхсэн байв.

Үүний адил та, би, бид бүгдээрээ хэн нэгэнд хайртай гэсэн атлаа тэднийгээ хатааж алж байгаа юм биш биз!!!

1 comment:

Anonymous said...

huurhun shuu

Blog Archive

цэкогийн тухайд

My photo
Mongolia, Darkhan, Christian
Байдагã¿é л нэг Монгол хатагтай даа